نفتی ها /صبح دیروز پرواز شماره ۶۹۳۶ شرکت هواپیمایی کاسپین مسیر تهران به ماهشهر در ساعت ۶ و ۴۰ دقیقه از فرودگاه تهران حرکت کرد و در ساعت ۷ و ۵۰ دقیقه در فرودگاه ماهشهر فرود آمد ، که پس از فرود از باند فرودگاه منحرف و در جاده و نزدیکی پل منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی به زمین نشست.
مدیرکل فرودگاه‌های استان خوزستان در تشریح این حادثه گفت: دلیل حادثه به بررسی بیشتری نیاز دارد ولی خوشبختانه به مسافران طبق بررسی‌های اولیه آسیب نرسیده است.
در این میان بسیاری علت بروز این حادثه را دیر لندیگ کردن خلبان می‌دانند،اما سوالی که در این میان وجود دارد این است که مگر باند فرودگاه چه قدر بوده که با دیر لندیگ کردن یک هواپیمای مسافربری هواپیما، به ناگهان از وسط محور ماهشهر-سربندر سر در بیاورد؟
نکته اینجاست، چه زمانی که فرودگاه ماهشهر که در سال ۱۳۴۹ احداث شد و چه زمانی که در سال ۱۳۷۰ عملیات توسعه آن توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی انجام شد، و باند فرودگاه تا ۲۷۰۵ گشترش یافت آمادگی فرود هواپیماهای بوئینگ مسافربری را به طور کامل نداشت چه از لحاظ نو باند و چه محیط اطراف فرودگاه که از یک سو به خط راه‌آهن ختم میشود و از سویی دیگر به جاده ماهشهر-سربندر و مناطق مسکونی و سرانجام مجتمع های پتروشیمی!
طبق قوانین ایکائو برای هر نوع هواپیما طول باند مشخصی تعیین شده است. هواپیماهای کوچک تر به طول باند کمتری نیاز دارند، اما هواپیماهای مسافربری غول پیکر مثل ایرباس ای ۳۸۰ مطمئنا نیازمند فضای باند بسیار بزرگی هستند. برای آنکه اجازه برخاستن و فرود یک مدل هواپیمای خاص در یک فرودگاه داده شود، مشخصات و ابعاد باند چک و بررسی می شود. پس از بررسی مشخصات باند فرودگاه و در صورت استاندارد بودن ابعاد و اندازه باند، اجازه فعالیت آن هواپیما در آن فرودگاه داده می شود. طول استاندارد باند فرودگاه برای هواپیماهایی که وزنشان کمتر از ۲۰۰۰۰۰ پوند (۹۰۷۱۸ کیلوگرم) است می بایست حداقل ۱۸۲۹ متر (۶۰۰۰ فوت) باشد. هواپیماهای بزرگ تر و سنگین تر مثل هواپیماهای پهن پیکر به باند طولانی تری نیاز دارند.
علاوه بر این مولفه های مختلفی در اندازه باند فرودگاه دخیل هستند و محیط اطراف باند فرودگاه نیز معمولا باید ایمن و به دور از موانع خطری باشد؛ همینطور شرایط آب و هوایی نیز در مدت زمان برخاستن هواپیما نیز تاثیر دارند.
به گفته مردم محلی منطقه جایی که هواپیما سرانجام ایستاده، یعنی جایی درست وسط بلوار محور سربندر ماهشهر، درست چندی کیلومتر با پمپ بنزین فاصله داشته و تمام این مسیر در نزدیکی پالایشگاه ماهشهر قرار داد که در صورت عدم کنترل این هواپیما بی شک فاجعه انسانس عظیمی به وقوع می پیوست.
نکته مهم بعدی این است که اکثر کارمندان پتروشیمی ماهشهر و بومیان منطقه از تمام این کاستی های فرودگاه ماهشهر مطلعند و تقریبا با هر پرواز و فرود هواپیما در منطقه در انتظار وقوع یک حادثه هستند مخصوصا در روزهای گرم سال که هوا نیز رقیقتر است و حتی بعد از وقوع این حادثه به شدت نگران رفت و آمد خود هستند.
اما سوال بعدی این است که چه کسی مسئول رسیدگی و به روزرسانی فرودگاه مهم بندر ماهشهر است، فرودگاهی که به عنوان یکی از مکانهایی است که به عنوان پیشانی صنعت پتروشیمی و کشور تلقی میشود.
فرودگاه ماهشهر به طور مستقیم توسط شرکت عملیات غیر صنعتی ماهشهر اداره میشود؛ شرکتی که یکی از زیر مجموعه های هلدینگ خلیج فارس است، از سویی دیگر هلدینگ های بزرگ دیگری نیز در این بندر مستقر هستند نظیر؛ ساتا مارون، شستا فن اوردان و یک شریک ترک برای پتروشیمی رازی که در حال رفت و آمد به منطقه هستند و به نظر میرسد با توجه به حجم بالای آمد و شد مدیران و کارکنان این منظقه این مجموعه ها میتوانند به راحتی اقدام به به‌روزرسانی و ایمن سازی این فرودگاه نمایند.
در پایان باید گفت با اینکه این حادثه این بار به خیر گدشت و تلفات جانی نداشت اما باید به آن به چشم یک هشدار نگاه کرد و این که ممکن بود چه تلفات جانی و مالی هنگفتی به بار بیاورد و کاش مسئولین این بار به فکر پیشگیری از حوادث قبل وقوع آن باشند.