نفتی ها /سالهای نه چندان دور زمانیکه احمدی نژاد و یارانش تحریم ها را مشتی کاغذ پاره خواندند اولین کسانی که زبان به گلایه گشودند، زنگنه و همراهانش بودند تا این اظهارات را غیر کارشناسی بخوانند و تاکید کنند با اظهارات سیاسی نمیتوان مملکت گردانی کرد. این اظهارات بیش از دیگر حوزه ها صنعت نفت و تحریم های نفتی را مورد توجه قرارداده بود. با این‌حال امروز همین یاران گلایمند آنروزها با خروج آمریکا از برجام در شرایطی که یاران خارجی ایران در نفت چون توتال از دودلی‌های خود برای همکاری با ایران می‌گویند از روش سیاسی بهره می‌برند و تحریم ها را بی اثر می‌خوانند. اگرچه زنگنه از واژه کاغذ پاره در گفته هایش استفاده نکرده اما تعبیر ساده آن همان کاغذ پاره ای است که روزی خود منتقد اصلی آن بوده است. حال در شرایطی که زنگنه نیروهای کهنه کارخود را رها کرده و درعین حال با حمایت شدید از طرح بازنشستگی زودتر از موعد به خروج آنان از نفت یاری رسانده باید دید با چه نیروهای کارآمد و کهنه کاری قرار است خروج آمریکا از برجام را بی اثر کرد.
روزی در نفت از مدیرانی بهره برده می‌شد که نامشان در جهان با اعتبارات بزرگی همراه بود حال گذری براین روزهای نفت کاملا نشان دهنده وضعیت کنونی آن است. اغلب مدیران از بیرون از نفت به این صنعت مهاجرت کرده اند و مدیران کارکشته این صنعت به بخش خصوصی پناه برده اند. بنابراین در شرایطی که از یک سو مدیران کارآمد نفت رخت سفر بسته اند و شرکت های خارجی نیز در دودلی‌های خود بسر می‌برند باید دید زنگنه با چه استدلالی رو به سیاست کاغذ پاره ای احمدی نژاد آورده است؟
براین اساس آنچه در این میان از اهمیت ویژه ای برخوردار است نحوه مدیریت شرکای جدید و واکنش نسبت به این اقدام مغایر با معاهده های بین المللی از سوی مسئولین کشورمان است. اقدامی که بتواند در انظار جهانی نیز حقانیت ایران را هرچه بیشتر نمایان سازد.
دراین بین به دلیل آغاز تعاملات بین المللی در صنعت نفت طی دو سال گذشته به نظر می‌رسد اظهارنظر مسوولان نفتی نسبت به این اقدام و درعین حال استراتژی پیشروی آنان قابل تامل باشد.
در راستای بررسی تبعات این اقدام در حوزه نفت و انرژی می توان به اظهارات صورت گرفته از سوی آقای زنگنه وزیر نفت، کاردُر مدیرعامل شرکت ملی نفت و زمانی نیا معاون بین الملل وزارت نفت اشاره کرد که همگی در اظهاراتی جداگاه ولی متفق القول اظهار داشتند خروج آمریکا از برجام هیچ تاثیری در برنامه های نفت کشورمان ندارد.
این اظهارات یادآور دوران ریاست دولت نهم و دهم است که قطعنامه های صادره آن زمان علیه کشورمان را مشتی کاغذ پاره می دانست و اظهار می‌داشت " آنقدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دانتان پاره شود."
این بار بیژن نامدار زنگنه در حالی از بی اثر بودن خروج آمریکا از برجام و تحریم های مورد ادعای ترامپ صحبت می کند که از سال گذشته با استقبال از طرح محدود کردن پاداش بازنشستگی کارکنان صنعت نفت اسباب خروج جمع زیادی از نیروهای باتجربه و کارآموزده در دوران چهل ساله پس از انقلاب را به خوبی فراهم ساخته بود تا به زعم خود از دست مدیرانی مدعی که پست های بالای نفت را سال ها در اختیار داشتند راحت شود. بسیاری از کارشناسان معتقدند سیاست اجرائی زنگنه در دوره روحانی در نفت دقیقا شبیه آن‌چیزی است که وزیری هامانه اولین وزیر نفت دولت نهم در مراسم تودیع خود از آن تحت عنوان نیت دولت احمدی نژاد برای وزات نفت یاد کرد که در سال 58 با ارتش انجام شده بود.
زنگنه نیروهای رسمی را بزرگترین مانع انجام برنامه های خود می‌دانست. بر همین اساس بی انگیزه کردن آنها را در راس برنامه های خود قرار داد تا این افراد با از دست دادن انگیزه و احساس تعلقی که به نفت داشتند با اولین تلنگر از آن مجموعه جدا شوند.
این درحالی است که هم اکنون پس از گذشت تمام این اتفاق ها باردیگر آمریکا با موضع جدید خود فصل جدیدی را برای نفت ایران رقم زده است. درحالیکه این روزها زنگنه مانده و جمعی از یاران جدید و بی تجربه ولی پر ادعا که معلوم نیست چه گلی را قادر باشند بر سر وزارت نفت بزنند، در سوی دیگر نیروهائی که زنگنه زمانی نه چندان دور شادمان از انتقال آنان به شرکت های خصوصی شده نفت،گاز و پتروشیمی بوده قطعا برای حل مشکلاتشان دست به گریبان وزیر کار خواهند شد و در سوی دیگر تحریم ها بتدریج بازمی‌گردند تا نشان دهند آیا اینها هم مشتی کاغذ پاره خواهند بوده اند یا وقتی موثر واقع شدند. این درحالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند وزیر خوش خیال دولت روحانی " ابر و باد و مه و خورشید و فلک را برای ناتوانی در تحقق وعده های نفتی خود مقصر می داند بجز تصمیم ها و انتصاب های نابجا و ناصحیح خویش."
برای تایید این ادعا به زودی نفتی‌ها به بررسی توانمندی‌های هریک از مدیران و معاونان وزارت نفت خواهد پرداخت تا شفاف تر از همیشه به دلایلی بپردازد که ثابت می‌کند زنگنه این روزها علاوه بر آنکه از ژنرال ها بهره نبرده بلکه دیگر گروهبانی نیز در بساط ندارد! حال باید دید تحریم آمریکا در چنین شرایطی با نفت ایرانی چه می‌کند؟