نفتی ها /براساس این گزارش، بیات چهارمین مدیرعامل منتخب دولت احمدی نژاد در شرکت ملی صنایع پتروشیمی بود که پس از ابراهیمی اصل، نجابت و نژادسلیم با حکم مسعود میرکاظمی وزیر نفت دولت دهم به این سمت منصوب شد. نکته جالب توجه اینکه وی در میان مدیران عامل دولت احمدی نژاد کم سابقه ترین فرد محسوب می‌شد ولی نسبت به سه مدیرعامل قبلی زمان طولانی تری در این پست باقی ماند. با روی کار آمدن دولت روحانی و حضور زنگنه در وزارت نفت بیات جزو اولین معاونین وزارت نفت بود که جای خود را به عباس شعری مقدم داد. زنگنه در مراسم پنجاه سالگی پتروشیمی جمله ای گفت که اکثر کارشناسان مخاطب اصلی صحبت های آن روز وی را بیات می‌دانستند. وزیر نفت در آن مراسم گفته بود" آنچه طی هشت سال دولت احمدی نژاد عامل توقف توسعه پتروشیمی محسوب می‌شود تحریم‌ها نبود بلکه بی‌کفایتی مدیران منصوب دولت نهم و دهم بود". آن روزها کسی پاسخ این جمله زنگنه را نداد. بیات هم که با حکم زنگنه برکنار شده بود با حکم دیگر وی به عضویت هیات مدیر پتروشیمی درآمده بود در یکی از اتاق‌های طبقه سیزدهم ساختمان شیخ بهایی مستقر شده به کار خود مشغول شد. بیات پس از کنار گذاشته شدن از هیات مدیره پتروشیمی به عنوان نماینده مدیرعامل پتروشیمی بر اجرای پروژه بزرگ خط لوله اتیلن غرب نظارت داشت تا اینکه با حکم مجدد بیژن نامدار زنگنه از تاریخ ۲۹ تیرماه سال ۹۸ مجددا به عضویت هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی درآمد.
این درحالی است که بیات در زمان انتصاب به عنوان مدیرعامل پتروشیمی جزو مدیران شناخته شده این صنعت نبود و شناخت چندانی نسبت به سوابق اجرائی وی وجود نداشت. اما پس از برکناری شعری مقدم و آمدن شاهدائی نکته ای که اکثر کارکنان و مخصوصا کارشناسان پتروشیمی نسبت به آن اتفاق نظر داشتند این بود که بیات نسبت به شاهدائی شایسته تر برای حضور در راس مدیریت پتروشیمی است. به اذعان کارشناسان، برکناری شاهدائی، انتصاب نوروز زاده و پس از آن بهزاد محمدی در پتروشیمی و در کنار آن انتصاب یک مدیر بی سابقه متروئی در هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس و از آن مهم تر سپردن تمام اختیارات پتروشیمی به دستیار ویژه اوج بدسلیقگی زنگنه تلقی شد.
حالا زنگنه که تعمد دارد تمام مخالفان و منتقدان خود را مواجب بگیر بابک زنجانی بداند در اقدامی که نماد یک گام به پس می‌باشد مجددا عبدالحسین بیات را به عضویت اصلی هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی منصوب کرده است. اقدامی که به هر دلیل و بنا به هر توصیه یا ضرورتی صورت گرفته باشد می‌تواند در آینده منجر به دو گام به پیش در این صنعت شود. چراکه این امر نشان میدهد زنگنه بیش از هر زمان دیگری به وضعیت نگران کننده این صنعت آگاه شده و سعی دارد با آوردن مدیرانی که حداقل اطلاعاتی از صنعت پتروشیمی دارند بتواند این صنعت را نجات دهد.
باید دید الزامات آینده پتروشیمی و ضرورت برخورد با تخلفات شرکت های بزرگ صنعت پتروشیمی و اخیرا ابهام در برخی مناقصه های سه برابری پتروشیمی که مدتهاست در حال نمایان شدن هستند می‌تواند زنگنه را به اتخاذ تصمیم های موثرتری برای اعمال تغییرات مدیریتی در این شرکت ملزم کند یا خیر؟
اختصاصی